Çınlasın ceddim, denizler yüklesin
Kor Murat Han, aşkla cenkler eklesin

Beldeler hep, sen deyip gülleştiler
Bahçeler hep, sen deyip gülleştiler

Yağ Murat Han yağ, fetihler bitmesin
Çağlıyorken derya, hüsran tütmesin

Yaklaşıp dursun köpükler, şevk ile
Közlenip dursun şu bahtım, aşk ile

Atların nal seslerinden, nur döküp
Yaz seferler asra, candan köz ekip

Aksedip dursun, uzaklar hep sana
Yaklaşıp dursun, uzaklar gül hana

Mehterim hep, cengi vursun, durmasın
Hislerim hiç, boş saatler kurmasın

Nur ufuklar, çınlasın dursun yine
Hep şafaklar, inlesin dursun yine

Meydanım cenk başlatıp, döksün yaşı
Düşmanım dert dağlatıp, eğsin başı

Bursa, cansız doğmasın burcunda hiç
Derya, hansız doğmasın burcunda hiç

Kor güneşler çağlasın mehterle hep
Kor ateşler çağlasın mehterle hep

Çınla artık dermanım, durmaksızın
İnle artık ummanım, durmaksızın

Allah’ım cenkler tüterken, yak özü
Allah’ım mehter giderken yık közü

İşte böyleymiş Murat han mevsimi
Can boğazdayken, değişmiş iklimi

Bir miras devretti, yılmaz sultana
Devletim dönmüş, nehirden ummana

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün /

- . - - / - . - - / - . - /