SOKAK ÇOCUĞU BEKLEYİŞİ...
Bir sokak çocuğunun
Yüreğinde ısıtıyorum ellerimi... Ve Gözlerinden bakıyorum Yalnızlık iklimine... Ucuza düşen insan figüründe Soluk alış verişiyle atıyor nabzım... Haykırışlarında debeleniyorum... Ağıtına takılıyor yüreğim... Çocuk yüreği, Zulasında saklanmış... Gülüşleri akıtmış dudaklarından... Son vermiş umutlara elleri... Kirli mavi bir ceket, İçinde yırtık gömlek, Naylon iple asılı pantolon, Tabansız ayakkabı, Sarılmış bedenine... Abandı tinerine... Kokluyor esaretini, Ağlaşıyor usulca... Kalabalık içinde, Yürek sokaklarının, Caddesi görünmüyor... Ve Sürmüyor merhamet, Elini yüreğine... Sesi boğulmuş özlemlerinin, Sılasız düşlerinde... Sözleri çalkalandı gecede... Anne nerdesin diye... II /Korkma! uzat elini, sesine tanık ol özlemlerinin./ Hayta zamanların gölgesinde Ayak sesleri ürpertiyor yüreğini Yargısız infazların... Kangren ısırıklar geçmişti bedenine Parmak boğumlarına sıkışmış korkuları Oyuncaksız gününde Basmıştı onbirine... Gözyaşı karışmış kahkahaya Dörtnala kalabalık içinde Büyüyordu sancısı... Katlanan yarasını vuruyordu yüzüne... Açlığı bastırmıştı... Çocuk yüreği tav olmuştu bir parçacık simide... Gecenin serseri beklentisinde Sarılmaktı banklara Ya da Göğsünden emdiği anası diye Dayanmaktı duvara... Mühürlemiş sevgiyi Gömmüştü mezarlara... Şehrin Reina arsızlığına Vuruyordu isyanı, her köşe başında... İtmeler acımasız küfürler öğretmişti. Diz çökmüş gözlerine, Katledilen özlemler... Kurtlar sofrası sokaklarda, Titreyen dizlerine hükmeden adımlarla, Islık çalıyordu... Zihninde uyuşuk düşünceler, Elleri ceplerinde... VE Birileri onun adına Yardımlar topluyordu. Reklâm afişlerinde adı duyuruluyor... Sokak çocuklarına el uzatın diyordu... Gözyaşı karıştı kahkahasına... Yakılası insan manzarasında... Yol aldı küllenen yazgısına... |
ÖLMÜŞÜZ CANIM ÇOKTAN ÖLMÜŞÜZ.
RUHUMUZ KAYBOLMUŞ KARANLIKTA...
KİRLENDİK ..KİRLETTİK KARANLIĞI DA
TEBRİKLER.