ŞARKI ( SİTEMLER SÜRÜLSÜN ŞEHİRDEN )
Kalbimde nurlu mevsim, yanıp durdu birden
Cismim tutuştu, gönlüm arınmıştı kirden Yârimde sevgi doğmuş, süzülmüş zehirden Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden Gülleşti renkli nağmem, kurarken bağım aşk Korlaştı içte güftem, kararken bağım meşk Sözleşti sevgiler hep, sararken bağım köşk Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden Yârim hicaz kurup, canlanırken güzümde Gönlüm ayaz kırıp, yâri yakmış sözümde Meşkimle içte yangın, ezilmiş közümde Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden Pervâne şevkle dön sen, büzülmez ışıklar Sessizce ağlıyorken, süzülmez yanıklar Mevsimlerim yanarken, tutuşsun aşıklar Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden ( mef û lü / fâ i lâ tün / me fâ î lü / fa ‘ lün / ) - - . / - . - - / . - - . / - - / |
Gönlüm ayaz kırıp, yâri yakmış sözümde
Meşkimle içte yangın, ezilmiş közümde
Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden
Pervâne şevkle dön sen, büzülmez ışıklar
Sessizce ağlıyorken, süzülmez yanıklar
Mevsimlerim yanarken, tutuşsun aşıklar
Artık bütün sitemler, sürülsün şehirden
hem şiir
hem anlam
BİRARADA
sunmak
VALLA
billa
MAHARET
ister
...