HAZAR KOKULU GÜL, ÖZGÜRLÜK.
Hazar’da açarken özgürlüğün gülü
Bakü’de sevinçten ağlar bir türkü Karabağ’a selam götürür turnalar Çırpınır Karadeniz ağlatır Türk’ü Ey seneler sonra doğan güneş Azatlık meydanı seni bekler Tanklar altında kalırken bedenler Camilerde nakıştır kurşunlar Bağımsızlığın işaretidir Ardımdan yürüyecek geleceğime Şimdi bir kurşun sesidir Karabağ’da zaman Ben soluksuz kalmış avazımda Sürgünden elimde kalan sazımda Hürriyeti besteliyorum Ben Hazar’dan topladığım mavileri Bayrağıma doldururken Şehitlerin rengine boyuyorum dağlarımı Dişleri sökülen bir küçük kızın Oyulan gözlerinde Saklı tutuyorum gözyaşlarımı Yüreğimde ölüm yorgunluğu Beklemekteyim zafer sabahlarında Okunan fetih ezanlarını Ey kahpe ihanet nerden gelirsen gel Ben hazırım seni ellerimle boğmaya Ben hazırım yurdumu işgal eden kargaları Kartal bakışımla kovmaya Şimdi seslenir kulağıma rüzgârlar Ey dağların kızıl örtüsü Ey kuşağımda bağlı güneş Doğ artık vakti gelmiştir özgürlüğün Ey benim uslanmaz deli Türklüğüm Ey meydanlarda söylediğim asil türküm Bir ömür beklediğim bayrağımdaki rüzgâr Ey benim kurt bakışlı özgürlüğüm Kükre şafaklarda ezeli türküm Dalgalan bayrağım hakkındır bugün Bakü de kurulsun şanlı otağım Sen söyle ey şanlı ozan bir asırlık türkümüzü Kokla ay balam Kanımla renk verdiğim Özgürlük gülümüzü HÜSEYİN ÖZBAY |
AH ÖLMEDEN BİR GÖESEYDİM DÜŞEBİLSEM TOPRAĞINA