0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
94
Okunma
Susanlar çok konuşur
Kayıplarından büyüyor ağaçlar
Eksildikçe çoğalan,
Yıkıldıkça yükselen
Bir sahil var yapraksız duvarından sonsuza uzanan
Aralık güneşi ten yakan
Aklın düğümlerini çözer aralanan kapılar
Kum taneleri üşümüş,
Cümleler düşürmüş yüzüne su
Seninde dilinde yangın var
Annemi daha göremedim
Rüyaların rahminde oysa,
Sesleriyle kolkola koşan çocuklar
Doğumlara var daha demek,
Taşları çatlatmasına boz bir çığlığın
Adını kimse söylemez
Doğruyu da söylemez günün repertuarı
Ama o şarkıyı bilirsin
Sağır olsa da alınlar
El yordamıyla görenlere,
Gece hep dekoltesini giyinen
Tahrik ve tahrip dans ederken göğüs göğüse
İmanı yitik bir sahnede
Susmak anne vasiyeti
Gömdün mü sen de yüzünü
Avuçlarının hiçliğine
Ş
5.0
100% (3)
