masa , ritmböyle zorlar işte, itekler oysa ne fukara mülayimliğidir yağmurlar yağmadan bayrağını unutup, silahını cesedini taşıyan dimdik omuzlarında o ağacın kabzasından düşmüşsün, çiçeğinden rahlenin cilasında parlayan suskunluk alnına kan damlamış, dudağına kiraz yaşamak uzak kurnanın damlasına hep o mevsimdir ya biraz çatlayanlar geçilir tülleri olmayan camlardan geceler en masum aslına bir kadının vebaline ışığın en koyusunda af bir çimenliğin yeşilidir belki koşmayı unutana birliğin dansına bizsiz katışan bulutlar çıplak sırtlar buluştuğuna toprak anasına çağırmaz avucunu açanı, gelmez de türlü düzeni saydım sanırsın, gözlerin ümmi rahmetini uzak gökten içtiğin sarhoşluk iki tek umut tazelenir ardıardına 14112019 |
şiirinizi genel olarak çok severim. ama masa, ritm benim için mühim bir şiir, merhem olmuşluğu var. iyi şeyleri unutmam zaten, bir hatırlatayım şiiri dedim.