1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
28
Okunma
Ben susunca mana bulan ,
Bir kelime miydi sadece?
“Gönül”
İçerim yanar gizlice…
Yollara çıkılınca yol uzar sanardım.
Meğerse yol içimde…
Affı gökte aradım hep bunca sene.
Meğerse gönlümde…
Ey şiirlerin Piri senderdin;
“Bir ben var bende, benden içeri.”
Bu manayı anlamak için
Ne ilim yetebildi,
Ne kalem yazabildi…
Kalem yol çizmek için mi?
Gaye gönül eritmek mi?
Ben tutunca yanan elimmiydi?
Yoksa,yere düşen harfler miydi ?
Söz , küle döndü...
Gönül ,dedikleri ateşin ocağı ise
Yerlere saçılan küller niye ,yerde ?
Çağır gelsin ,o gönül vadisin deki
Ateşin ,yanmasıma vesile olanı.
Çağır gelsin küllerini kanatlandırsın
Zümrütü Anka...
Turgay kılıç
18/12/2025
22:41
5.0
100% (1)
Cevap Yaz