Bir bakışın yetti, koptu o masum rüya, bitti içimdeki tatlı telaş,
Yeminimiz dediğin o ince kum, şimdi avuçlardan dökülür.
Ne bir af dilemeye güç, ne de son bir dokunuşa zaman,
Her şey bir vedanın yelinde savruldu, kaldı geriye hüzün ve telaş.
Kalbimden akan her sızı,
Bir gölgeler diyarına dönüştü bende,
Ve ben o karanlığın ortasında,
Bir anlık cennetimi arayan.!
— • —
Ne kaldı ki sarsılmaz?
Sözler devrildi, anılar yitti,
Oysa bu sevda, büyük bir ahit üzerine kurulmuştu.
Şimdi her anı,
Gözyaşının bıraktığı boş bir iz,
Pişmanlık değil bu,
Bu, kayıp bir mevsimin acı sonucu.
Seninle soluduğum her nefes,
Bir anda dondu, kül oldu,
O büyük tutkumuz,
Zamansızlığın en derin uykusunda boğuldu.
— • —
Bu hasret neden çöktü, Göremiyorum artık yolumu,
Sen nerede kayboldun,
Ne ara attık bu son düğümü?
Ne yapsam da geçemiyorum,
Bu ayrılığın sisli, puslu perdesinden dışarı,
Sanki her düşümde çarpıyorum, buz tutmuş bir hatıra duvarı.
Sessizliğin o sesi,
Şimdi ruhumu delen bir çığlık,
Şimdi bütün hayaller, unutulmuş, yanmış birer mektup külü,
— • —
Bak, işte elimde kalmış, sevgilim yazılmamış şiirin,
Üzerinde sadece boşluğun ve imzanın acımasız mücadelesi.
Oysa oraya bir umut,
Bir de sonsuzluk çizmiştik beraber,
Şimdi bütün kelimeler yanıyor, akıyor kâğıtlar yerlere.
Her cümlenin yarım kalışı,
Sensizliğin yaktığı bir mühür,
Ve o kağıt, bizim aşkımızın Yanıp sönmüş son yemini,!!
— • —
Teninden aldığım sıcaklık, artık ateşte yok,
Sesinden çaldığım melodi, şimdi solgun bir ağıt.
Ne beyaz kaldı masumiyetten, ne de pembe kaldı düşlerden geriye,
Ruhumdaki her boşluk, kalbimdeki devasa bir yankıya eş.
Sanki o yaşananların hepsi, yıkılan göğümüzün kör sisiydi,
O an, sessizce vedamızın son şahidi kaldı.
— • —
Sevdamız bir yanardağdı,
Kaderin eli ona, son darbeyi vurdu,
Şimdi içimdeki ateş, etrafı saran kor bir keder.
Sen yoksun ya, bu dünya bile bana yabancı, soğuk ve yabancı,
Bütün mevsimler kış,
Bütün zamanlar yokluğundan sarhoş.
Bu kör sis içinde,
Ne dün var ne de yarın var,
Sadece geriye kalan,
O büyük aşkın sarsılmaz gölgesi,
Ve birbirine mühürlenmiş son hecemizdir bizim.!!
Şiir Cemre yaman