0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
11
Okunma
Yarım doğdu nefesi;
tamamlanmayı bilmedi.
Gülüşü kırık bir ışıktı,
yüzünde tutunamadı.
Mutluluk kapısına vardı;
her defasında geri döndü.
Umut uzattı elini;
her dokunuşu kül oldu.
Gölge düştü üstüne,
bir ışığa varamadı.
Bir ses aradı içinde;
kendi yankısını bulamadı.
Tam gülecek bir an buldu;
kader bağını çözdü.
Yürüdüğü yol hep yokuştu;
attığı her adım geri döndü.
En sıcak mevsimlerde
soğuk, mührünü vurdu.
Tutunacak bir dal sandı;
tuttuğu yerden kırıldı.
Rüzgâr dahi onu tanımadı;
geçerken adını bile anmadı.
Bir yarım nefesti ömrü;
bütün kapıları kapandı.
Hiçbir kavuşma payı olmadı;
gün tam ona doğmadı.
dünya bilmedi adını,
sessizlikte yürüyen bir gölge kaldı.
