Benim için aşk koskoca Kainatta.
Bir mum ışığı kadar umudun adıdır.
Seni ilk gördüğümde yüreğimde yanan mumun
İsleri kaplasa da geçen zamanlarda, bedenimi
Ruhum izini bilir, şaşırmaz menzilini.

Bazen buruk bir tat verse de hayat bana,
Gözlerin düşer aklıma.
Lezzet bulurum umut ışığınla.

Dolu dolu yaşamak istiyorum seninle hayatı.
Uzaklarda olup da aynı gökyüzünü seyretmek.
Varlığının bu Kainatta olduğunu bilmek,
Gönlümdeki mumun yanmasına vesiledir.

Sana isminle hitap etmek, sana el olmaktı bende.
O yüzden bende adın Ece.

Sana bakarken akıyorsa gözlerimde yaş,
Yıllarca bekleyen hasret bulutlarının
Bize armağanıdır.
Sarılınca titriyorsa bedenim,
Taşıdığım yüreğin yüreğine çarpmasındandır.

Ve ardında akan yağmur gözyaşları,
Vuslatın rahmetidir.

Seni düşünüyorum şimdi,
Sen virane bir şehirde,
Ben ise Sultanın şehrinde.

Uzakları yakın eden görünmez kanatlarım olsa,
Uyurken sen, gelsem düşüne.
Biliyorum, üşüyorsun şimdi
Bu kış gecesinde.
Sarılsan da dosdoğru elifine.

Yoluna çıkan eğriler seni üzmekte.
Şimdi belki hastasın yine,
Nefes alamıyorsun belki.

Buruk bir ruhun olsa da, gözlerin başkadır.
Hayata açık etmezsin gardını,
Ama ben biliyorum.
Neden mi?
Çünkü yüreğimde yanan mumun,
Ateşini yüreğinden,
Işığını gözlerinden,
İslerini ise ilk gördüğümde hissettiğim
Vuslatın başlamasından aldım.

Turgay kılıç