-Başlıksız-
ışıktan kırılmış
pencere camları gibi dağıldı su ağızları açık dilleri ıslak kurşuni çakıllar buldum göl oyuklarında miller ömür desem saçlarından sular yürüyecek külün ateşlerini bakışlarına serperek kendini sonsuz bir ömürden doyuran bu kör karanfillerden kanadı ellerim yapraklar delindi taşlar oyuldu alnım dedim dokunduğum her yanına boynum terdendi avuçlarındaki karanfiller iki yanımda katlı mendiller kurudu |