0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
56
Okunma
Topla artık o sokaktan ruhunu.
Kendi fanusunda çektiğin acı,
Suçladığın dünyandandı.
Hep görünmezdin parlarken bile.
Dünya hiçbir zaman senin etrafında dönmedi.
Kendini o kadar inandırmıştın ki,
Yörüngende mahvolan ben bile,
Hayranlıkla baktım sana.
Ama artık eve gitmem gerek,
Kayboldum.
Bulanık su birikintilerini derin deniz zannederken,
Kayboldum.
İnan güneşe gülen papatyalar kadar,
İnancım soldu.
Bi ben mi kaldım geriye hiçbir şeyden?
Hissedemiyorum artık bir kalbim yok.
Bir düşün yüzün kaldı mı?
Ben aynadakini bile tanımıyorum artık.
Ve ateşe verip evimi,
Eskisi gibi gülümseyemiyorum artık.
Senden kalan tek şey,
Sadece bomboş bir artık.
5.0
100% (1)
