Huysuz bir gecenin yorgun şafağındayım
Haylaz rüzgar dadanmış kederli yüzüme
Ay ışığı okşuyor yaralarımı
Gözlerimden yıldızlar akıyor biteviye
Feryadımı içerime iki büklüm döküyorum
Şarkılar sislendiriyor ruhumu
Mezarımı kazdığım kalbini bulamıyorum

Oysa dudaklarından gözlerinin vadisine yürürdüm her gece
Yanağının çukurunda dinlenirdim
Kirpiklerine salıncak kurardım gönlümce
Saçlarında koşardım küheylanlar gibi
Ciğerlerimi söke söke
Kaşları celladım olurdu mütemadiyen
Serilirdim şevk ile baş koyduğum eşiğine

Sesini duymak için tutardım nefesimi
Tadınca dilinin fıstıklı yemişlerini
Tutamazdım çatlayan göğsümün kafesini
Salınırdım çiçeklerini sevdiği sokaklarda
Ömür bahşeden ellerini vurduğu yere
Dokunurdum vecd ile
Aklım akardı daldığı ufuklara
Tutardım gönlümün yelesinden varırdım sonsuzluğa...