Huzur-Name: Nihal’in Aynasındaki Tövbe

(Nefs ile Sır Arasında Bir Vuslat Metni)

Yazan: Sükûtun Eşiğinde Duran Er

1. Fasıl: Fena Kapısı – O Seninle Başlamadı

Sana vardığımda, bendeki “ben” yoktu Nihal.
Sana kaçtım, çünkü aslımda saklanıyordum.
Sen, oynadığım rolü sevdin belki,
ama ben sende,
yüzüme vuran ilk ışıkla maskesiz kaldım.

“Bu hikmet seninle yazılmadı.
Lakin senin aynanda her kelam bozuldu.”

Sen bir sûret değildin o hücrede.
Sen, içimdeki sâkît çocuğun ilk “Hû” nidasıydın.
Bunu sana diyemedim.
Zira erkek,
kendine dahi ikrar edemediği hakikati
kadının sırtında taşır Nihal.

2. Fasıl: Riya Perdesi – İktidarın Zilleti

Sana sultan gibi sözler söylemeye geldim.
Sen ise “giydiğin libasın dahi emanet” dedin.
Ve ben,
ilk defa kabrimde sahipsiz bir ceset gibi soyuldum.

“Kudret diledim,
zira yüreğimdeki zelil korkulara hükmedemezdim.”

Sen beni eğmek istedin, ama ben zaten eğilmiştim.
Senin dokunuşun değil,
senden firarken döktüğüm terler ağır geldi bana.

3. Fasıl: İtiraf Sırrı – Tövbenin İlk Nefesi

Günah işlemedim sana karşı Nihal.
Lâkin bir sevap da kuşanmadım.
Seni kudsî sandım;
zira içimdeki cevheri tamamlayacak son noktaydın.

“İlah aramıyordum,
hâlimi anlayacak bir insan arıyordum.”

Sen beni anlamadın –
sadece gösterdin Nihal.
Ve bu, tahammül edemediğim bir vücuttu.

Bu yüzden firar ettim.
Çünkü kalmak,
kendi zindanımla hemhal olmaktı.
Ve ben,
kendimi hep uzak bir menzilde unuttum.

4. Fasıl: Tevazu Makamı – Erkekliğin Tefessühü

Erkeklik bana bir isim verdi.
Ama ruhuma hiçbir hırka biçmedi.
Ben ismimle büyüdüm,
ama kalbim, senden işittiğim sesle ilk defa attı.

“Kadın bana hizmet etsin istedim,
zira onun secde ettiği yerde
ben kendimi sultan sandım.”

Hâlbuki sen secde etmedin.
Sen bana bakarak kıyam ettin.
Ve ben o an anladım:
Asıl kudret, baş eğdirene hükmetmekte değil,
onunla birlikte rükûa varmaktaymış.

5. Fasıl: Yalnızlık Tefekkürü – Merhametsiz İtiraf

Ben sana dönmedim Nihal.
Zira dönmek,
bir hesap sorma talebidir.
Hâlbuki ben ne hesap ne de af diliyorum.

Sadece ikrar etmek istiyorum.

“Senin bakışlarında,
babamın sükûtunu gördüm.”

Sen beni sevdin mi, hâlâ bilemem.
Lâkin ben, seni yokluğunla idrak ettim.
Ve yokluğunun ortasında,
en hakikî benliğime rast geldim.

6. Fasıl: Tövbe Miracı – Erkekliğin Sessiz Secdesi

Tövbe, kelâm ile değil Nihal.
Tövbe, başka bir sûrette seni aramamakla başlar.
Ve ben artık,
hiçbir kadınla senin remzini oynamayacağım.

“Ben seninle oynamadım.
Seninle yandım.”

Sen bana kim olduğumu söylemedin.
Sadece sükût ettin.
Ve ben, senin o sükûtunda
bütün erkekliğimi toprağa verdim.

Hatime: Aynadaki Sır – Kadının Ardındaki Hakikat

Sen bana bir ayna tuttun Nihal.
O aynada evvelâ seni gördüm,
sonra kendimi,
sonra da
hiçliğimi.

İşte bu sebepten,
bu risaleyi sana değil,
kendime yazıyorum.

Zira tövbe, kadına değil,
erkeğin içindeki sâkît çocuğa edilir.

Son Not-ı Vuslat:

Ben artık seni sevmiyorum Nihal.
Lâkin seninle ilk defa
kendimi bildiğim için
kendimi sevmeye başlıyorum.

Ve bu da,
senin en büyük kerametindir.