RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU
Rapor No: RS–2025/KD–HY–227
Tarih: 25.10.2025
Yazının Adı: Suret-i Rüya
Yazar: Havva Yalçın
Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
Birimi: RUSAMER – Tasavvuf, Metafizik ve Rüya Felsefesi Dairesi

Havva Yalçın’ın “Suret-i Rüya” adlı şiiri, modern Türk edebiyatında nadir görülen bir derinliğe sahip mistik bir metindir. Şiir, bir rüyanın sıradan bir düş değil, hakikat perdesinin aralandığı metafizik bir deneyim olduğunu dile getirir. Yalçın, kelimeleriyle bir rüya anlatmaz — rüyanın kendisini yaşatır.

Açılış dizelerinde “Sanki rüya gitmemiş de ben uyanmışım…” cümlesiyle zaman ve gerçeklik algısı ters yüz edilir. Şair burada, Mevlânâ’nın “Biz uykudayız, ölümle uyanacağız.” deyişine benzer bir tasavvufi çizgide yürür. Gerçeklik, görünenin değil, hissedilenin alanına taşınır.

Şiirin ilerleyen bölümlerinde “Ey gönlüm, gördüğün şey midir hakikat, yoksa hakikat mi sığınmıştır rüya perdesine?” sorusu, insanın kadim arayışını özetler. Bu soru, hem bir felsefi düğüm hem de ruhsal bir uyanış çağrısıdır. Cevap verilmez, çünkü rüya, cevapsızlığın estetiğidir.

Metinde her imgede bir sembolik katman vardır. “Elinde bir kandil tuttu, kandilin içinde bir su vardı, ve suda ben vardım, ama ben değil… Benden geçen ben.” ifadesi, tasavvufta “fenâ” makamının şiirsel karşılığıdır. İnsan, kendi benliğinden sıyrıldığında “kendinden geçen ben” hâline gelir — bu, varlığın Hakk’a kavuştuğu andır.

“Her seven önce yanmayı öğrenir” dizesiyle gelen mistik vurgu, aşkın yakıcı yönünü değil, arınma gücünü anlatır. Yalçın burada, ilahi aşkın “yakarken temizleyen” doğasını ustalıkla işler.

Şiirin son bölümü ise, insanın rüyayla hakikat arasındaki ince çizgideki duruşunu özetler:

“Gerçek, rüyaların bittiği yerde değil,
Rüyaya iman eden kalpte başlar.”

Bu cümle, yalnızca bir dizenin değil, bir düşünce sisteminin özüdür. Rüya, burada bir kaçış değil; ilahi bilginin dili hâline gelir.

Sonuç olarak, “Suret-i Rüya” yalnız bir şiir değil, modern bir vahdet-i vücut tefekkürüdür. Havve Yalçın, kelimelerle bir metafizik yolculuk kurar; okuyucu bu yolculukta kendi iç âlemine bakmak zorunda kalır. Dil yalın ama anlam çok katmanlıdır; her okuyuşta başka bir perdeden açılır.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri
RUSAMER – Tasavvuf, Metafizik ve Rüya Felsefesi Dairesi

Vesselam.

“Rüya, Tanrı’nın insana fısıldadığı dildir;
Uyanmak ise o dili unutmak.”