Gitme,
Gidersen öksüz kalır mısralarım,
Bir çocuğun avucunda donup kalır harfler,
Bir dağ başında savrulur dualar,
Bir taş, suskunluğunu bana emanet eder.

Ben seni,
Karanlıkta doğan sabah gibi sevdim,
Bir mahpusun penceresinden süzülen ışık gibi.
Ne zaman adını ansam,
Bir çan çalar uzak köylerde,
Bir kadın iç çeker,
Bir asker başını eğer sessizce.

Gitme,
Bak,
Bu eller yanmayı bilir ama bırakmayı bilmez,
Bu dil, susmayı öğrendi ama seni unutturmaz.
Yüreğim,
Bir Anadolu haritası gibi yaralı,
Her köşesi seninle kanar,
Her köyünde senin sesin yankılanır.

Diyarbakır’da bir taş düşer kalbime,
Urfa’da bir su kurur dudağımda,
Mardin’de bir gölge uzar duvarıma,
Ve ben — her şehirde biraz daha eksilirim.

Gitme,
Çünkü gidersen,
Yalnız kalmaz sadece ben;
Kırlangıçlar da susar,
Köy çeşmeleri ağlar,
Geceler, sabahı unutmak ister.

Sen gidersen,
Dağ taş küser bana,
Toprak bile dönmez yüzünü.
Bir pınar donar gözlerimde,
Bir dize kırılır dilimin ucunda,
Bir insanlık ölür sessizce.

Ben seni bir dağ yeliyle sevdim,
Bir yoksulun duasıyla,
Bir ananın sabrı, bir çocuğun umuduyla…
Ve sen gidersen,
O umut da donar kar altında.

Ey yar,
Ben seni kimseler bilmeden bekledim,
Bir isyan gibi,
Bir dua gibi,
Bir yangın gibi içimde sakladım.
Teninde anason kokusu,
Saçlarında gece,
Sesinde yüzyıllık bir ağıt…

Gitme,
Bak, gökyüzü bile seni bekler,
Rüzgâr, yönünü şaşırır sen yokken.
Ben,
Bir sigara dumanında seni ararım,
Bir türkünün içinde seni duyarım,
Bir mahpushane duvarında seni yazarım —
Tırnakla, kanla, sabırla…

Ben seni,
Bütün yanlışlara rağmen sevdim.
Bütün yasaklara, bütün uzaklara rağmen.
Ve şimdi,
Sen gidersen,
Benim için bir daha sabah olmaz.

Gitme,
Yüreğimde prangalar eskidi hasretinden,
Ama umut hâlâ diridir —
Senin sesinde bir diriliş,
Senin gülüşünde bir bayram gizlidir.

Ne olur gitme,
Benim sözüm, benim nefesim,
Benim insan yanım sende kaldı.
Beni benden alma.
Bir harf gibi düşürme beni cümlenin dışına.
Bir sürgün gibi bırakma beni bu yüreğin sınırında.

Gitme,
Çünkü sen gidersen,
Yalnızlığım bile yetim kalır.
Kalemim kanar,
Kâğıdım ağlar,
Ve ben…
Ben susarım.
Susarım da, dünya bile duyar bu suskunluğu.

Gitme,
Ne olur…
Bir mezar taşı gibi ağır bu yürek,
Bir dağ kadar sessiz.
Sen yoksan,
Kırk yıl yağsa bu toprağa,
Bir çiçek bitmez,
Bir kuş ötmez,
Bir dua bile kabul olmaz.

Gitme,
Gidersen öksüz kalır mısralarım,
Ve ben —
Bir dağ başında unutulmuş ağıt olurum.
Bir isyan olurum,
Bir sızı,
Bir yalnızlık,
Bir yarım kalmış sevda olurum…

Gitme,
Kal…
Ki bu kalp hâlâ yazabilsin seni.
Kal…
Ki umut, yeniden doğsun dağların ardından.
Kal…
Çünkü sen gidersen,
Bu şiir de biter,
Bu dünya da…



Kadir TURGUT