VUSLAT KARANLIĞI

Bazen dökülürsün uzaklara,
Zamanın eli sıkar boğazından.
Fethi imkansız şiirler kuşatır,
Her dizede bir devrimi, baştan yaratır.
Devrimci bir ruhun isyanıdır bu.
Kırar zincirleri,
yakar eski putları.
Savaş artığı bir hüzün çöker vuslata,
Her gözyaşı bir tabut olur,gömülür hatıralara.
Ya dostluğuna kafi kalacaksın aşkın,
Yada kan kusup bağıracaksın yastığına.
Damıta damıta dizdiğin acılarına,
Küllerinden yeniden doğarcasına,
yeniden başlayacaksın.!
🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷
Piç ceninler sarar geceyi,
Zifir perdeler çekersin geçmişine, sevmeyi.!
Gelmişine geçmişine, dizersin gün görmemiş küfürlerini.
Her kelimen bir tokat gibi, deler gerçekleri.
Sokak lambaları bile sırtını döner,
Gölgelerin dilinde suskun kederin.
Düşlerin infaz edilir,
yokolur umutların.
Sert bir melodiyle geceye karışır her suçun.
🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷
Bazen dökülürsün uzaklara, deniz gibi taşarsın..
Fethi imkansız şiirler, kalemini kırar,coşar..
Devrimci bir ruhunun isyanı, sokaklarda yanar..
Kırık düşlerin sarar,
geçmişin derin yaralarını...!
Savaş artığı hüzünler çöker,gözlerinden kurşun gibi.
Kelimelerin tüfek,
cümlelerin barut misali, suskun...!
Bir devrimin hikayesi başlar, sokaklarda.
Lambalarda yanık âmâ
adımların yorgun,
yollar taşlı, zaman kayıp...!
Kırık bir aynada yansıyan eski suretin.
Gözyaşların tarih yazar, umutlarınsa ihanet..
Bir nefes çekersin karanlıktan,
Ama yine de direnirsin yarına umutların kurulu..
Ya dostluğuna kafi kalacaksın aşkın,
Ya da yüreğine dizdiğin acılarına gebe kalacaksın.
Geceyi piç ceninler sararda, vuslatı boğar..
Gelmişine geçmişine dizersin gün görmemiş küfürlerini...!

Emel Abokan

12/10/2025
01:51