öksürerek
bir yıldız daha kaydı
içindeki darağacından kuşlar fırlatarak
......

yüzünde
yorgunluğun binlerce kopyası
bir kitaptan yırtılmış sayfalar gibi
yokuş aşağı boynu kırılmış bakan


ıssızlık bile çekip gitti yerinden
perdeler teveccüh buyurdu
örümcekler teni kırışık bir sığınakta
dantel dantel ağlar doğurdu
belli ki gamzenin çukurlarını
yarım kalmış bir tebessüm dolduracak


gerek kalmaz belki de
gecenin incisi gibi yaşamaya
sessizlik iskelet gibi yapıştı uykunun damağına
mevsimler soyunuk
mezarlıklar memnun
belli ki yeni bir yaratıya
can yeleği olmayacak baharlar


hokka içinde kızıl deniz
divit ucunda iki ölü harf
yarıda kalmış bir kelimeyiz
sevinç desen tefeci
huzur desen bir heyula ezmesi


kırların nefesinde üşüme var
öksüz bir çocuğun havzası kadar serin
notalarından birer birer sökün edildi
görgülü seslerin paftası
her sözü bir kar tanesidir
arka fonda bir türkünün
her biri elinde bir notla gelir
pimi çekilmiş bulutlarla


gel şimdi
seninle her fidanın dibine bir cümle gömelim
birinde ’’umut’’
birinde ’’dayan’’
birinde ’’vakit yok’’

şiir bitmeli




_boran