2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
156
Okunma
Hiç düşünmedim yarın ne giyeceğimi
Yanında fotoğraf çektiğim sıvasız duvarın da
Bir suçu yoktu
Mesela bu gün çayı çok şekerli içtim
Mükemmel olmak kimin umurunda
Uzun konuşanları sevmezdi babam
Bilmezdim her gece ardımdan ağladığını
Ve sonra yalan söylemek yok dedim oğluma
Uzun konuşanları sevmem dedim
Bizi bilirsin yaşamak biliriz susmayı
Korkmak yok yağmur sonralarındaki topraktan
Babam ve oğlumun avuçlarına gömüldüm
Kendinizi tekrarlayarak
Ne baba olabildim
Ne de oğul
Mükemmel olmak kimin umurunda
Tüy tadında hafif bir uyku
Uykumu bölen derin arzuma baktım
Annemin beyaz çarşaf sesiyle uyanırdım
Severdim annemi ve uykuyu
Şimdilerde büyümeye direniyorum
Dünya zifiri bir karanlık anne
İkimizin toplamından kalan biricik bir ışık
Işık olamamak bu dünyada
Mükemmel olmak kimin umurunda
Komşu teyzelerce övülen bir genç olamadım hiç
Elini tutmayı beceremedim hiçbir sevgilimin
Zaten devrimci olmayı da beceremedim
Gelemedim hiçbir kitabın sonuna
Bu şiirim de yine az okunacak
Anlayacağın mükemmel olmak kimin umurunda
5.0
100% (4)