Anlarsın derdim
Gökyüzüne şiirler astım
Eksildi kafiyeler yeryüzünden
Kırk türbelik bir duaymış sevgim
Kırk gecelik bir düğün..
Rüyalarım bir zindan düşü
Sofrasız ,mekansız insanlar yığını
Cehennem taşıyor avuçlarımdan
Anlarsın derdim ellerimin nasıl yandığını






Ayrılık bir renktir ,yarı açık bir geceden
Bir aforizmadır,ruhuna gömülmüş
Yazgılıydık senle sevdalanmaya
Bir bütündük oysa
Kavimlerin kökleri kadar
Vivaldi’ nin dört mevsimi gibi
Anlarsın derdim
Yaşamak,bir anlama biçimiydi
Bu ufacık ve acınası dünyada


Okuduğum tüm kitaplar
Göğe çıkarıyor seni
Oysa ben kronik bir ayracım
Bir sigara molasıyım
Platonik uykularım var
Ve rakıyı halen susuz içerim
Ben anlatırım daha kendimi
Kurumazsa dudaklarım şafağa
Utanmazsam pas tutan kelimelerimden
Anlarsın derdim
Bilincim mayınlı bir alan
Seni her düşündüğümde ölüyorsun