1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
91
Okunma
Ne harf, ne kelime
Yalnızca Elif…
Ve onda gizlenmiş bütün aşklar.
Seninle başladı içimdeki kıyam,
Bir harf gibi yükseldim
Hiçliğin ortasında…
Ne yana baksam,
Adınla sarmalanmış bir sonsuzluk.
Elif gibi sevdim seni:
Eğilmeden,
Bükülmeden,
Ama her secdede sana daha da yakın.
Ne söz istedim senden,
Ne yemin...
Ben kalbini okudum
Sükûtla.
Aşk, bazen bir harfe benzer
Ve o harf,
Bütün bir kâinatı taşır içinde.
Sen benim Elif’im oldun,
Ben de sana yazılan gizli bir şiir.
Kalbim,
Senin adını her attığında
Bir dua fısıldar göğe:
“Ey aşkın en ince çizgisi,
Gel, beni tamamla...
Beni kendime bile söyleyemediğim hâlimden al.”
Yolum sen,
İstikametim aşk…
Ben, Elif gibi dimdik
Ama içten içe
Sana doğru yanan bir alev...
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(13 Haziran 2025)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz