Bir yitimin kıvancı savruk ruhumda menzilde
Kıyılan içim, kıyama durduğum minvalde
Seğiren gözlerinde bilinmezin
Azadesi dünün
Tükenen ömrün kim bilir kaç bininci dizesi.

Kayıtlar boşaldı
Başa döndüm yeniden
Kuram dışı bir v/eda
Ayrık otu olmanın ötesinde
Aynı kaldığım kadar arsız ıssızlığın iz düşümü
Öznesi kayıp
Şeceresi saklı
Devrik cümlelerle ip atladığım çocukluğum

Köpüren öfkesine bakıyorum da denizin
Oysaki duru ve nazenin idi dünde kalan
Kaybolan yılların hesabını soramam da kadere
Ne de olsa suç bendeydi beyzade bir gülüşe
Kandığım kadar
Kaybolduğum sisli yollarında şehrin
Çentik attığım yanına yitip gidenlerin
Hazzı yok ki haiz olduğumun ötesinde
Hamt ettiğim kadar umudum saklı sonsuzluğun kıblesinde

Gizi tetikleyen
İzini kaybettiğim ölüm gibi
Sözcükleri yineleyen kalemin duvarlarına
Astığım bayrak gibi
Saklı tutulası kale
Seyyah ömrün imgesi
Huzur dileyesi her gün her gece
Telaşla sevdiklerimin bakiyesi
Ve işte
Hınca hınç dolu kalbim
Hercai gölgelerden uzak
Harç bildiğim matemin neminden sökün eden
Bir yıldız gibi söktüğüm göğün tepesinden

Ve işte geride kalan o boşluk
O ukde ki yatıya kalan gönlümde
Bir de umresi yok mu sevginin,
Uladığım binlerce sözcükten geride kalan
Devasa bir hoşluk
Dikilesi mezar taşıma yaslı
Başım ve baş edemediğim dünyanın sür-git telaşı
Azadesi öznesi ve emrin ilk cümlesi:
Oku, diyen Rabbime nasıl itaat etmem?

Nasıl da kusurluyum yaşarken hatta severken
Mihrabın da yıkıldığı
Mizacın yok sayıldığı
Rengi solan gülüşünde semanın
Kap kaça uğrayan şu saf, masum sevdamın
Kürediği her gün
Küstüğüm döngü
Rayici bilinmeyen
Rakımı en tepede öğütüldüğüm
Değirmenin çarklarına takılı aklımın
Minvalinde kaç cephede veriyorsam mücadelemi

Öksüz kimliğimle yuhalanan yüreğimden
Geride kalan sadece bir sure:
Elham ve evham
Ezcümle suskunluğu insanların
Yağan lanetten kaçışsa ne ki cihan?
Yandığımız kadar da yaktık en güzeli en kutsalı
Yakardığımız kadar da yamalı
Kalplerden uzağa kaçtık
Seferisi dünün
Kilitli bir çekmece ve o devasa kördüğüm
Oysaki çok kolaydı sevmek
Hecelediğimiz kadar duraksamasaydık
Batmazdı yüzen sandalımız

Nemli bir seccade
Yaşın hikmeti
Yasın kardığı
Yalan yanlış söylemlerde unutulan iyiliğin
Kadrini bilemediğimiz kadar
Biledik de ne oldu o keskin uçlu bıçağı
Ve işte geç kaldık kalalı
Yitimlerin peşi sıra
Bir yenilgi daha düştü payımıza
Ha revnak ha salkım saçak
Tutuşan tutuştuğu kadar yüreğin tek kıvılcımında
Saklıymış meğer cehennem
Yaşadığımızı kar saysak da
Yaşattığımız kadar cenneti rüyalarımızda…