işte hayat..!
içi boş bir kavuk gibi!
boşaltıyorum aklımın çürüyen yanlarını -hayatın ta ortasına- . . . hele sus sen zibidi biraz da ben konuşayım ama dur biraz az soluklanayım hani benim yorgunluk çayım! rahat bırak biraz küfredeyim yırtayım yakamı bağrımı az biraz söyleneyim unutayım ağrımı bırak! -taşırmadan kavuğu- içine edeyim hayatın! . . . güzel ne varsa biraz da ben sileyim hayattan! iyi kim varsa görmeyeyim hayatta! doğru nerdeyse orada (y)ok edeyim hayatı! özgürlük buysa ve bu; içi boş bir kavuksa uysa da uymasa da ne utanması! pervasızca taşayım hayata! . . . n’olur kusura bakma hayatım! çok üzdüm seni bu akşam ama ne yaparsın işte hayat..! Önder KURT 30 ekim 2008, perşembe 22:30 - istanbul |
biraz da ben konuşayım
ama dur biraz
az soluklanayım
hani benim yorgunluk çayım!
rahat bırak
biraz küfredeyim
yırtayım yakamı bağrımı
az biraz söyleneyim
unutayım ağrımı
bırak!
-taşırmadan kavuğu-
içine edeyim hayatın!
.