Soğuk rüzgarların estiği bir dem
Bir deniz kenarı kum yalnızlığım
dilsiz bir teknedir sana hasretim
Kıyıya çekilsem yosunlar tutar
Şiir’e tutunsam ellerin küser
Kürekten ümit yok dalgalar çetin
Uzak vuslatlara yürek çekerim
Zira yetişmezsem gözlerin küser


Yalın ayaklarımda diken yarası
Amansız kaçıştır benimki biraz
Söylersem adını mevsimler soğur
Susarsam zincire vurur duygular
İpe götürürler sorgulamadan
Canımın ardına dahi saklasam
Yine arar seni yine bulurlar
Aşka ümidimi hasretin keser
Senden vazgeçersem
Yüreğin küser...


Öyle bir sevda bende ki
Kal git arasında
mahsur ve mahkum
Hayaller hep
Uçurumun kenarı
Umudu koparsam iterler
Boynumu eğersem
Hicran celladı
Baş kaldırsam sevdan
affetmez beni
Lüğatı yok hislerimin
Tam anlatamam
Canımı sökseler seni atamam
Atarsam namert yazılır adım
Namerde acımaz sözlerin küser


Bilmem hangi kalem yazar vasfını
Satırları taşırmadan sevdaya
İncitmeden mahrecini harflerin
Ve kırmadan etnik kökenini bir dilin
Bilmem hangi hünerli şair
döker kağıda
Mefhumunu yitirmeden,
Sözlerin...
Susarsam içim yanar
Söylersem genzim
Kırılır göğsümde
bir yerler kanar
Dili yok kalbimin tam anlatamam
Canımı sökseler seni atamam
Atarsam kaybolur izlerin küser



Kışlası yıkılmış ordu gibiyim
Ezilmiş gibiyim tankla tüfekle
Bir yanım kes diyor artık umudu
Bir yanım dur diyor az daha bekle
Düşler söğüt dalında serçe yuvası
Hicran kör baltasıyla ormancı
vura, dura sızlar içimde acı


Gittin...
Gidişine mi küllendi
bu sevda böyle
Yoksa sevmeyişin mi, içimin içini
Köhneleyen bu derin sızı
Gülsem eşkiya bakışların
keser yolumu
Ağlasam korkak sanarlar
Geriye yarı yolda ölmek kalıyor
Zira kolay değil zira zor sevdan
Kolayına kaçsam hasretin küser