Sabahı pencerede karşılarım,
ışık dökülür içime,
bir bardak çay gibi sıcacık…
Sokak lambaları bile unutur
geceyi ardımda bıraktığımı.

Bir adım atarım,
ardından kuşlar uçar.
Gökyüzüyle konuşurum bazen,
"Bugün gelir mi?" diye sorarım rüzgâra.
O gülümser,
cevabı bulutlara saklar.

Sevdayı bilir kalbim,
Bu yüzden beklemek acı gelmiyor bana.
Çünkü seni düşünmek
çiy damlası gibi düşer günün içine.

Saatler geçer,
ben sana zaman biriktiririm,
sana anlatacağım cümleleri
defterimin kenarına işlerim.
Gördüğüm her güzellikte
En çok sen varsın biraz ben
bir çiçekte,
bir çocuğun gülüşünde,
bir güvercinin taklasında

Yalnızlık değil bu;
bu bir imtihandır
Senin gelişine dair
her yeni gün
bir kutlamadır içimde.

Ve şimdi…
kalbim açık, ellerim umutla dolu
gel.
Gecikmiş bir masal gibi değil,
tam zamanında bir düş gibi gel.
Bekledim seni,
gülerek,
inanarak,
her sabah yeniden…
ve hâlâ gülümseyerek bekliyorum
penceremde bir bardak çayımla
Gel ki baharım gelsin
Çiçek açsın gelincikler.
Gel
soğumadan çayım
Soğumadan hayattan