Bu şehir, cinayetim olacak bu gece, sevgili...
Ateşlerle yazacağım ismini her bir yere...
Öyle bir yanacaksın ki, sen de anlayamayacaksın...
Son kurşunun sesi, kalacak kulaklarında...
Yaşlı gözlerim, son kez görecek hayalini...

Bir tebessüm kalacak belki dudaklarımda...
Cansız bedenimi görünce, sus pus olacaksın...
Yaşarken anlamadın, ama belki ölünce anlarsın...
Pişmanlık duyarmısın, yaptıklarına bilemiyorum...
Bana sorarsan, çok pişmanım bee, seni sevdiğime...

Kim bilir, belki de değermiydi, diyecekler ardımdan...
Yıkılan gururumu taşıyamadım işte, affedin beni...
Ruhum, bedenime öyle dardı ki, daha fazla dayanamadı...
Kızdıysanız eğer bana, gelmeyin kabrime... Darılmam ki...
Bugün, gün yüzüne vuruyor hayatımın acı gerçekleri...

Duyguları oyuncak mı ettim, sanki oynadım mı seninle?
Bir defa olsa bile, kötü söz mü kullandım sana?
Gülüşlerini mi çaldım, umutlarını mı aldım elinden?
Söylesene, ne yaptım ben sana, neden oynadın gururumla?
Bir zamanlar sevdikindin, ama şimdi ecelim oluyorsun...

Bir rüzgar esiyor bu akşam, gönlümün rıhtımında...
Dalgalı denizlerin tam ortasında kaldım öylece...
Dokunmayın da, son nefesimde bari yalnız yaşayım...
Izdırap dolu günlerim oldu, çıldırmadım yine de...
Benim çektiklerimi, sen çekseydin, beynin patlardı...

Erkan ŞEREMET