Elle tutup gördüğüm, gerçeğin ta kendisi
Bu gün bir rüya gördüm, pek hayra yoramadım
Ölümüne sevmekse, gerçeğin efendisi
Heyecandan tutuldum, yerimde duramadım.

Sevmenin bedeli var, çekilmez acı verdi
Elinde ne var yoksa, ortaya saçıverdi
Minik serçeler gibi, elimden kaçıverdi
Ne kadar istesem de, menzile eremedim

Dayan dayan bitmedi, yetti çektiğim çile
Üzüntümü kimseye, getiremedim dile
Her şeylere razıydık dikenli olsa bile
Beraber diktiğimiz, gülleri deremedim.

Yenilmeyeyim diye, ölümüne direttim
En sonunda düşündüm, derdi gamla bir ettim
İşim gücüm var diye, mazaretler ürettim
Biraz da suç bendeydi, kendimi veremedim.

Ölüm hak miras helâl, asla inkâr edemem
Doğruluk tercihimdir, eğri yola gidemem
Yalan yanlış sevdanın davasını güdemem
Yine de kıskancımdan, gözümü ıramadım.

Sanki bir rüyadaydım beni alıp götürdü
Sade ben kaybetmedim o da beni yitirdi
Hasretliğin yankısı, içerime oturdu
Gittiğinden beridir, bir daha göremedim

Necati yazdığımın, satırına imzam var
Canımdan sevdiğime, olsun dedim yadigâr
Güreşe soyunmuşsam, diyemem ki yerim dar
Can çıksa da huy çıkmaz, kalbini kıramadım.

Necati OCAKCI