Daha ne kadar da küçüktük, değer arenasında
Sindirerek öğrenmekti bu bir masallar diyarında
Vardı orada da sinsi düşmanlar, zordu hasımlar
Ve her kadar olsa da güçleri, final iyinin, güzelindi.

Ne oldu bu öğretilere, yalan mıydılar onlar
Hani güç özünde; mertin, emeğin, özverinindi
Sahi ne oldu vatan uğruna feda ediliş destanlarına
Kimler körelttiler bu pahasız değerleri yıllarca?

Ant içmedik miydi yıllarca ve her iş gününde
Hani doğruluk, çalışkanlık, hani yasalara saygı
Neden sarıyor öyleyse içimizi amansız bir kaygı?
Vay arkadaş, suç bizde mi bizden ötekinde mi?

Bu gidişatı kabul edemem, ne için varız o halde
Zorbaların dünyasına seyirci de kalmam, kalamam
Onlara bu çirkinliğe rağmen gücü veren ne ise
Ta bugünden düştüm, yemin olsun peşine!

Dedem Korkut`un nesilleri neredesiniz, görün
Bu bir amansızca yangın büyüyor, söndürün.
Göze göz, dişe diş değil miydi hasma dik duruş
Bunu yapamayanların ciğeri etmez bir kuruş
Vay canına yandığımın asrı, yetiştirdin arsızı.

Her gördüğümüz manzara vermez iyilik hazzı
Geldiğimiz şu yeryüzü bir yiğitliğin de meydanı
Ve beklenen çağrı geldi çoktan, kır zincirlerini
Emperyalist güruhların bozmalısın tüm safını
Hey arkadaş bu senin de beklediğin gündür, ileri
Delsin bakışların ta öteleri, çekinsin çirkinlik
Bu kadar zaman susmuştun, yeter artık miskinlik.

Görsünler, bu necip milletin bağrında neler saklı
Kavukta mı mesele, yoksa yürek mi bunun aslı
Barışa değmek değil mi şu Turan diyedir dillerde
Vur ki kalkamasın yerinden hain, çıyan, namerde
Vay arkadaş, unuttu sandılar özdeki mayayı öyle mi!

İlim terbiyeydi, hoşgörü, edep ve esenlik yolu
Zalime kalkmışsa kol inmemeli, koru bu duruşu
Hakkın nazarında güç doğrularındır bunu unutma
Yaz haydi sen de ta o günlerden demlenen güçle
Masallardaki gibi bitmelidir yaşanan son perde.

Bir masalda mıyım yoksa gerçek mi bu bilemem
Anılardan biriken nurlu yola gidişten asla dönemem
Biz de varız, tam da burada, savulun tüm şer çetesi
Biz ruhuyla yüründükçe, çökecektir imansızın kalesi.

Oğuzhan KÜLTE