Öyle böyle de olsa, hayat gelip geçiyor
Yokuşu bitirmeden, iniş çoktan başladı
Yüz yıl yaşasan bile, vakti dolan göçüyor
Bir güreşe tutuştuk, ömür bizi tuşladı.

Gitmez oldu başımdan, dağların kuşu kurdu
Yaz baharı beklerken, hava birden kudurdu
Bitti cicim ayları, ayaz vurdu don vurdu
Çektiğimiz çileler üstümüzde kışladı.

Gözümüz ufuklarda, güneş de erken battı
Her yıl geçenden beter, umutlar suya yattı
Kederimiz dörtnala, tozu dumana kattı
Talih yaver gitmedi, kader bizi taşladı.

İnsan ölür geride, eseri kalır derler
Belli vakitten sonra, yaban olur bu yerler
Sevdalıkta yaşarken gitmez sırtımdan terler
Gönül bitmeyen hayâl, mutluluğu düşledi

Kavuşmanın yolunda, nice plânlar kurdum
Vuslata kafa tuttum, nerdesin diye sordum
Hazan yemiş bağ gibi, virana döndü yurdum
Hasretlik de bir yandan, kazanında haşladı.

Her önüme gelene kendim gibi inandım
Tatlı meme verdiler, bir avuç süte kandım
Herkese emrederken kendimi Sezar sandım
Bilmiyorum Brütüs, kaç yerimden şişledi.

Necati doyamadan, işte geldi gidiyor
Hiç bıkmadan sevginin, davasını güdüyor
Bağrıma bastıklarım, meraktayım ne diyor
Dostun açtığı yara, ciğerime işledi.

Necati OCAKCI