Dindi mi sesi ezanın, okunmuyor mu milli marş?
Bak ki gerilere öyküsünün, kalmış mı taş üstünde taş
Vermiş her ev, her oba sayısızca evladı uğruna
Yurdun her köşesinden koşulsuzca da koşulmuş,
Vatan, bayrak, din, namus, mukaddesatlar adına.

Bir umarsızca rüzgârın estiğine bakma sen
Ateştendi fırtınalar o günler, bir bilsen
Aktı oluk oluk kan, sökün oldu tabyalar
Bir harp gördü ki cihan, binlerce şehâdet var.

Kitaplar ne kadar yansıtılabilir bu mahşeri savaşı
Türkmeni, Kürdü, Gakkoşu, Efesi koyun koyuna Dadaşı
Düşenin yerini alır diğeri, eksilmez sesi tekbirin
Gururla dalgalanır şanlı bayrak, kanlarında şehitlerin.

Nasıl sızlar içim nasıl, tarifi pek mümkün değil
Bugünlerimiz için serden, yardan, anadan, babadan geçen
Mehmetlerin hissiyatındadır; gaziliğe, şehitliğedir tüm meyil.
Cennet mekân ecdadının ruhaniyetine, saygı ve minnetle eğil.

Mermi yoksa vardı süngü, el, ayak, tırnak vardı
Her karışı şu toprağın kızılca kana boyandı
Bir Mustafa Kemal doğdu Anafartalar`dan güne
Not düştük verilen emri, bu taarruz ölümüne.
Heybetlice gelmişlerdi, pek mağrurlar şu kibre bak
Var mı siz gibi hadsize bedavadan öylece toprak
Tam da geçtik sanmışlarken hesapları pek bir şaştı
Vurdu zırhlıyı bacadan, Onbaşı Seyit kahramandı.

Bir denizden öte yandan da karadandır muhasara
Nasıl da alınmıştır bir avuçluk Çanakkale ablukaya
Cellât ordusunu durdurandır imanı tarifsiz kale,
Düşmüştür toprağa Mehmet, düşmemiştir Çanakkale!

Bir yarımada değildir bu sıradan, asırların duruşudur
İstiklâle topyekün yürüyen yurt Anadolumuzdur
Bir kükreyişse orda duyulan, Türklüğün sesidir bu uyan
Dönmek asla yok geriye, bedel ödedi binlerce can.

Ey yeni nesil, mazinden esen rüzgârın rahmetindesin
Çok çalışıp terin ile, özverilerle ödenecektir diyetin
Neden pahasızdır vatan, okuyup bu sırra eresin
Bir o yıl yanmadı bu ışık, binlerce yıldır yanmaktaydı,
Canından aziz bil ki onu, yanan meşalen sönmesin.

Oğuzhan KÜLTE