korkuyorum anne
kayyum atayacaklar hayallerime

önce cılız
sonrası
boğazıma ilmek
kendine bir hiçlik buluyor
ellerim
vakur
deri eldiven
parmak izlerini gizler mi
derimin altına işlemiş kayboluşun
ve kimin hesabına işlendiği
belli olmayan !
şu cinayetin
tanrısı mı gizlemiş delilleri
değeri kalmamış hesabın


fısıltılara kulak kabartıyor
fırında sütlaç
tarçını eksik
tarçını eksik sütlaç
malzemesinden çalınmış aşk


felce uğramış vicdanıyla
anılarımı ve an’ımı
yağmalayan şu edasızlığa
tel övgüler geçirin
ne olur geçirin ki
yüzüne kelebek konduramadığım
hindiba karası bu mevsim
kırk yamalı bir sevinin konçertosundan
kaçarken tökezleyen yalnızella
ve garipliği suskumun ersin muradına


anne anlat bana
kadın olmayı diye haykıran sesimle
koşuyorum çağlar arası otobanda
boynu kırık gelinciğin bakışları
sabitleniyor bakışlarıma
imandan çıkmış bütün öfkeler
fal kapatıyor
boynu kırık bakışlarımız birlik olup
külünü savuruyor katlimizin