Düştüm yola bir düş vakti
İçine düşülesi aşkın yabancı müdavimi
Elbet sevdikçe yakınlaşan her rengi her resmi.
Dünde hep sevdim
Günde öykündüğüm dünüm
Yarınların minvalinde
Düşlerle örtündüm.

İçime sarkıttığım o ip
Ki çoktan kaçmıştı da ipin ucu
Seyreldikçe zaman
Sezilerimden dem vurdum her gece vakti
Vuruldum da yüreğimden
Bilemedim hem rast geldiğim bu duygunun
Kalıcı olacağını
Ne de olsa sevginin kalıntısından
İnşa etmiştim ömrü
Gözümü sakındığımdan da öte
Göze gelmesin içimdeki giz diye.

Milat bildim o günü
Gözümden düşen bir ömrün güdümü
İçte saklı aşkın rahlesi
Uçuşan saçlarıma dokunurken aşkın seccadesi
Hep hazır ol’da
Adeta içtimada geçmiş ömrün güncesi.

Sihirli bir d/okunuştu aşk
Çocuk kalbimle düşmüşken aşka bilip bilmeden
Sevgiyle örttüğüm onca yüzü onca insanın
Kale alınmasam da çoğu zaman
İşte kaleme aldığımdı aşkın özü sözü.

Bir olmaksa sevmelerin muadili
Diri yüreğimden firar eden tek hece
Hecelediğim huzur ve mutluluk
Yankısı duyulmasa da içimdeki nutkun
Aşka erdim huzura erdim ben bir kere
Na’şımda saklı elbet tutuklu olduğum bu duygunun
Renginden bile şiirler örebildiğim
Yalnızlık ne ki hem?
Aşkla düşmüşken yolum şiire
O düş ki
Aralıksız gördüğüm gün ve gece…

İhtimamla severken
Öykündüğüm sadece muadili bu tutkunun
Denk düştüğü huzur ve mutluluğun
Kesilmezken nutku
Ara sıra set çekilse de önüme
Geriye bakmadan yürüdüğüm ulvi duygunun
Yaşattığı kadar içimdeki coşkuyu
Elbet çözülürken dizlerim
Ah, ben ve çözülmeyen
İçimdeki gizemin şifresi.

Hazan mahsulü yorgunluğumun
Kırık onca güftesi
Vurulduğum günü milat bildiğim
Sessizce sarıp sarmaladığım yüreğinden
Firar eden her hece ile
Kaybolmak bilmeyen bir ışık bir imge
Sezilerimde büyümeden de geçmez günüm
Tek hecede takılı aklım, mealim
Görmezden gelsen de
Hem iznini de almadan sevmişken seni.

Elbet mizacım ve yalnızlığım kanatlanır
Adımladığım kadar aşkı arzı endam eden sonsuz huzur
Sözcüklerin ikliminde s/üzülür de ruhum durmaksızın
Mutluluk değildir arzum
Arşa ermese de başım
Aşkın hicretidir içimde saklı
Sarmalında yerin göğün
Varsın başı olsun sonu noksan
Sadece yaşamak ve yaşatmak bu duyguyu



ŞİİRİN ECESİ...