Ç/engelli bir düşüm ben
Elbet gerçeklerin çetelesini tuttuğum
Bilumum hüzün ve mertebesi olmayan
Öykülerin dökümü,
Şeffaf olduğum ne ki
Sayamadığım ne çok özrü sunmuş bir kere evren bana
Ve bağdaş kurulası iklime görücü gidiyorum.

Hayallerim altın tepside ve işte
Diğer elimde yalnızlığım
Derken savuruyorum sevgimi
Aslında savunduğumdur benden fazlası
Beni bana sunan ve işte iltica ettim
Gecenin kininden
Çünkü safça yaşıyor ve seviyorum ben
Elbet saf tuttuğum üçüncü yakası şehrin
En çok da kavuştuğum
Sevdalı şehrin düş yakasında
Kanatlarımı açtım tertemiz bir geleceğe.

Hüznüm pür-ü pak, hafız
Atıl bir yürektir benimki
Aşkın ve yolumun da kılavuzu illa ki umut
Hatırşinas bir kıyamdır
Mazhar kaldığım artık nasıl bir intiba ise
Elediğim dünün kasvetli rüzgârına
Serildiğim düş gücümün
Yankısı ve yengisi
Yanıldığım milyon kere
Mutluluk ile arama sokulan o nifak.

Zaman ayarlı bir şiirdir
Yazmaya durduğum ve b/ölündüğüm
Ne çok parça
Kat izi de çıkmadı gitti acıların
Açamadığım ellerim aşka
Aşındırdığım yolları özlemin
Hediyesi evrenin beni benden eden
O kıyam ki
Aşkın da rabıtasında
İstikrarla sevip başımın yana düştüğü
Kibirsiz sıfatlarıma meczup bir sevda sundum ben
En çok da beni benden eden
Kılıksızdı tarifesi hüznün
Vadesi tükenmeyen
Ruhumun sermayesi her dem
Hüzün olmasa nasıl yazar nasıl severdim ben?

İttifakı özlemin
Pençesinde saklı tüm gerçeğin
Görmediğim bir düşün de ç/ağrısı
Hıçkıran değildim hiçliğime
İman gücümde saklı tuttuğum umuda
Yarım ağız sevmek de değildi hem
Şimdi izninle gitmeliyim
Yeni bir güne ve hayal kırıklığına
Uğrayacağımın da göstergesi
O hissikablelvuku ki
Öncesinde hiç böylesine sevmemiştim ben…


ŞİİRİN ECESİ...