ÖZNESİZ
yüklemsiz yağmurlar yağdı gönlümün
hazin köşelerine, nesnesiz nesnesiz gezindim aylar boyu, tümleci belirsiz zamanlarda, yerli yersiz devrik ruh sıkıntılarım oldu benim.. dilimde birikmiş acılı kelimelerim var, noktasını koyamayacağım cümleler kuruyorum; kimliğini yitirmiş bir hayat adına... elde avuçta ne varsa, yürekte ne biriktiyse, ve bir ölümlüye ne kadar ölümüne bağlanılmışsa işte aşk o kadar yakıyor adamın canını senli-sensiz benli-sensiz bizli-sensiz denli-densiz ne kadar cümlem varsa kuracağım "öznesi" senin olman dileğiyle.. Muhammed Taha 23 Ekim’08 - Perşembe |