ŞEHİRLERİ YIK ŞİİRLERİ YAKAğır ağır bırakıp avuçlarının içerisinden Bir seher yalnızlığının ertesinden Al beni dağlara vur da öleyim Sevdanın maveraya açılan perdesinden Umudumu sararan yapraklarla savur da öleyim Şehirleri yık şiirleri yak istersen Küllenen hayallerin kayıp gölge gibi arasından Hüzünlü bakışlarıma dar ağaçları kur da öleyim Yüreğimin her dem tuzlanan yarasından Al beni sahralarda kavur da öleyim Yıldızlarımı bir bir düşür gökyüzünden Ay doğmasın benim için, gün doğmasın bir daha Hadi ruhunda ki çarmıhlara ger de öleyim Daha binlerce yıl varken sabaha Yaşadığım iklimleri kışa çevir de öleyim Kızılca kıyametler kopsa da içerimde Yerle bir edip yüreğimde kurduğum kentleri Bir sela vakti rüyalarıma gir de öleyim Gitmeyesin diye gözlerime kurduğum bentleri Hadi yık hadi art arda devir de öleyim Muhammed Mehmet GÜL |