Bir düş, bir hatıra, her yerde bir anı durur,
Dökülür dizelere, raks eder gönle vurur.
Olgun yaşta insan cihanda bir söz arar,
Bakar görür ki kısmetten umut doğar.

Yazıya dökülen her bir his, sırdır dostum,
Gönülde yankılanan, bir gevher sevda vardır.
Kelimeler kaderle dans eder hâlâ,
Kısmetin yolu hep açılır Yezdan’a edilen duayla.

Bir rüya görür insan, huzur yolu başlar,
Yürekte filizlenir umut ağacını taşlar.
Kalem kâğıda dokunur, dile gelir âşk başlar,
Kısmet kapıları sessizce maşukla aralanır.

Bir söz eder, gönül deryası dolup taşar,
Bazen susar, bazen de avazlanır bağırır.
Her yazgı bir kaderin aynası,
Kısmet açılır, silinir endişe kiri, gamı.

Hayat bir yolculuk, her an Rabb’den bir iz,
Kelimelerle kurar gönüldeki âşık olan biz.
Ermiş insan bilir, sabırla bekler,
Kısmetin zamanı kalpte bir köşk tohumu eker.

Bir düş, bir gerçek, birleşir sonunda,
İnsan yol alır hayatın zemheri koynunda.
Yazar, çizer, ilham dolup taşar,
Bilir ki kısmet kapısı hikmetle dolup taşar.

Hicran da olur, ölüm vardır, vuslat da gelir,
Her sözcük kaderin izini bilir.
Bir hatırayı yad eder eldeki kalem,
Kısmet hep gelir, hakikat bu ki, imandır Âdem.

Bir düşle başlar her yazılan satır,
İçinde saklıdır Hakk’ın münevver kader takdiri.
Ol varını satan insan anlar, sabırla güler,
Kısmeti açılır, dualarla içeri girer.

Düşler gerçeğe döner bir anda,
Yürek dolup taşar sevda türküsünde.
Kalem her darbede Hakk olur, hikmet saçar,
Kısmet gelir insana, gönlü bağu bostan, çiçek açar.

Bir düş, bir hatıra, insan hep yaşar,
Yazar ki yol bulur, kısmet kalemden taşar.
Hiçe dokunan yaşta insan sabırla bekler,
Emrah, kısmet dualarda Çalabın zikriyle başlar.