müptela bir türküyle
Genzi yanık bir dilin yarasıdır sur elimde
Sana bağlanmışken
vurulmanın şakırdamasını
Secde ederken yan diye bir uçurumdan kovarken
Kanatları ufkun bağrışmalarında
Eğiliyor gibiyim ga(r)ip yanına
Soluyan güvercinlerime müdahilken
Ağzı geviş sözlerime buğdayken
Karıncalanmış bir yaverdir
Huyunu yaradılışımdan alan
Işıklar arkasında
mahşeri bir kalp hareretinde
Ağlamak düğümlenir boğazımda
Yalnızlık pişmanlığını yalnız bırakmaz
Hatırlamak inanmaktır benim için çünkü
Her anısına
gözyaşı dökmek için
Rüzgar vururken külünden k/ayıbın
Köz olmuşluğuyla terketmek seni
Gençliğim sen de yok olmasın diye
Yıldızları tekrar seyredalmak için
Belki de bir
annenin etekleri içinde
cenneti beklemek olsaydı şayet....
Gezgin imgeler...