Bir şarkı çalınıyor
müziği susturunca güzelleşiyor insan
öyledir ki bazen sevmeler
aşkın
baytarlar tıraş salgılar ardına
ve üçgen çukurlar taranır
bakarsın tokası kalır elinde.
Saçları endam bekçisinin kış kilidi açıldı mı ne?
Takılmış heyecan korku batağına
evlerin cumbalarında renksiz duvarlarından sarkan ışıkları
peşlerine vurulup söverken
ayazdan bahardan aranır durur
sanki odur, tek bildiği şey kusmak
boylu boyunca birikinti kusmukları, göletleri oluşuverir.
Beklenen saygıları uzaktan saçtım
kendime kopardığım ekmeği de
boş verme lüksü üstüne düşen güzel
vakitleri de
anlarda kalan değersiz
dünya, değersiz hayat
loş günler, put paranın izine çalımlar salanlar da öldü
onlardı hayata kölecesine şakırtı
sevecen eğlenceden zevk kabahatı...
Kurtulanlar yalnızca tek İlah’a ve Peygamber’e boyun bükerdi
anlardın böyle insanların hayattan öte mükemmelliyetini.