duru bir karmaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ıdealist sevinme.
~
beni yüceltin ıssız nehirlerde dağların insan girmemiş burukluğunda hatta denizlerde kaybolmuş bir kıtada öyle zorki haklı ikin anlaşılmamak bir gün doğunda yalın ayaklı çocuklarla dondurma yerken onu gördük korkunun sahibi zamanı realiz bir tavırla kaygılarımı sunuyorum hayat kısa çünkü. beni bekle yorgun bir amaçla ıssız yerlerde keyifli bir sonbahar da yabanı kazların uğultularında bil ki dönerim bir gün elimde karşılıksız real umutlarla saf bir sevinçle bekle beni istanbul gibi kalabalık ama tatlı bir kavuşma ile rüzgarın bile yoksa yüreğinin sesini dinlerim usul usul ve dertli bir tavırla aklım içindeki hava boşluğuna yazdım unutmayı. & |
Gözden kaçtığına inanmıyorum, nedeni de yazdıklarınızdan yola çıkarak bu kanıya varıyorum. Ben daha iyi yazarım da bu kadarını hak ediyorsunuz der gibi yazıp ekliyorsunuz.
Kızacaksanız kızın, ne aksediyorsa doğrudan söylerim, ben böyleyim.
Ne yapmak istediyseniz amacına ulaştı diyeyim tabi görebilenler için.
Güzel bir metini okurken düzeltmek duraksamaya yol açıyor, yapmayın bunu lütfen.