orada değildikkatatonik bir bakışa yakışık bir çağda herkesin yalnızlığıyla yeni tanışıyor olması eski bir gerçek olduğunu değiştirmiyordu ve küstahlığını pazarlıyordu dünyanın bütün lortları ortanın doğusunda sırtlanlarla çakalların dansı top on listesinde en iyi yazar en iyi okur en inançlı en insancıl en hayvansever en savaşsavar en devrimci en aşk herkesin bir şeyleri vardı adına adi hisse senetleri bu yörüngenin süper cahili ben anahtarımı arıyordum üstelik kıblesini gemiye yükleyip kıta kıta gezdireni sevebilirdim ne tuhaf fransızca dokunması mendilinin gözlerime. atımızı şahlanışından mat ettiler uzaklaşmaya yaklaştıkça kutsadığım yanılgılarım ve içimdeki tüm lanetler resmi geçitte penceremle kavgalı olan yağmur ve dünyanın bütün müslümanları hep orada olmayışımızdandı. üzgünlüğümü biri tanrıya söylemeli sonraya ameliyathaneyi koyuyorum bu kaçıncı uyanamayışım oturduğun koltuğa elinin kokusu sinmiş gibi bakıyorum koltuk, elinin kokusu ve bir leyla miktarı iç çekme sahi anahtarım nerede? |
Sanırım entelektüel tıkanıklığın en krizli döneminden geçiyoruz.
Tepkisizlığe, kayıtsızlığa neden bu olmalı ki; her bir kreatif girişimde, kalp kırgınlığıyla dönüyoruz serseri sefaletimize...
Söylencesi olan, düşündüren güzel bir şiiri okudum, sevgili Zanzibar.
Teşekkürler, sevgile olsun kaleminize.
Saygım ile.