kalbimin porseleniaçmakla kapatmanın ikiz kardeş olduğu tabiidir ve pek tabiidir gözlerimi kapayamadığım matematiğin ve sanatın ölümcül bakışıyla bakışık kaldığımdan beri arzuların arsızca dile gelmiş ama dize getirememiş yine de düze çıkarmışlığına bakıp çok ağlamaklı bir rüyanın uykumuza batışıyla karanlığın başlangıcı gümüş tepside ve döndüm. dünün iştahsızlığı sırtımda çok yakışıklı çok farketmez bir olmuşlukla (kalmışlık da diyebiliriz) kapı arasındaki büyük sırrın çok da önemsizliğini iliştirdik kitabın yanına. birdenbire bir’den bir’e uzanan o yaşamsal fraktal büyük el tarafından okşanma arayışı hep o büyük o tanrısal sığınma ki bir annenin karnındaki cenini okşamasına benzeyen apaçık döngüsel bir apaçlık mitokondrisini anneden alan her çocuk bilir bütün havuz problemlerinin temelidir anne. bağışlanmayı bekleyen her pişmanlık reçetesiz mevsimsiz uzamaklar bırakır bir sepet içinde ve kapı önü eve inanmakla camiye inanmanın ölümüne kapışması alçakça konuşuluyor duyabilmek için fısıldıyoruz artık biliyoruz bizi kuyuya itenin şeytan olmadığını ya da düşman her şey ve herkes ve bilhassa cümle nebat bir sebep sonuçtan ibaret teşekkür ediyorum bütün sevmeyenlerime reverans reverans artık zevzekliğini boynuna takabilirsine bakıyorum onu en çok kendi boynumdan tanıyorum uzunluğunca çok yorulmuşluğum oldu yelelerinde soluğumun solduğu bütün seni seviyorumlarımı alarak mükafat teyzeye el sallayıp indim gemiden artık hoşça kalabiliriz. |
.