Bir yanı dikenli tel örgüleri
Bir yanı buz gibi beton duvarlar
Tutuşur içimde pervasız lavlar
O kadar çekilmez o kadar çetin
Kahpe kurşun gibi senin hasretin


İçimde bilenmiş bir hıncın izi
Bıçak yarasından ağır ve derin
Çıkmıyor aklımdan güzel gözlerin
Öyle yük oldu ki sevda külfetin
Öyle kolay dile senin hasretin


Çıkmayayım diye artık karşına
Çekildim acımla bir dağ başına
Sevdamı kaç kere dizdim kurşuna
O kadar sarsılmaz o kadar metin
Vurdum duymaz çile senin hasretin


O gülen yüzümü dün’de bıraktım
Takvimden gün saydım bin’de bıraktım
Sensiz mutluluktan zaten ıraktım
Yük oldu kalbime gamın kasvetin
Yaktı bile bile Senin hasretin



Diren sabrım diren hüznü aş diye
Yoluna adadım canı baş diye
Göz yaşı döşedim yola taş diye
karşıma dikildi hep İhanetin
Kalp’te veba oldu senin hasretin


Geleceksin diye yıllar yanılttım
Kokundan bahs ettim güller bayılttım
Kurudu bir deniz çürüdü rıhtım
Nafile göz yaşın artık mihnetin
Üçüncü evrede senin hasretin