Sık Siyah
kasabalı bir yağmur yönetiyor
yıkımımı _yokluğun ağır ve boz_ tesbih gibi kırılıp dağılıyorum incilerle arıyorum seni aşkın gizli asker kimliğiyle gün incecik gölgelere bezenmiş salı yüreğimde işli bir kargaşa yıldı ağzımdaki o arsız taraftar gürültüsü ve hayallerimin Mahallesi’ndeki evlerde yıkıldı yaşıma yakışmayan küskünlükle düştüm hüzün mahsenine umudum halsiz artık hayatım sık siyah Damar Orhan Özgül |