Tebriz Sevdamdır MenimYuxularda gezindiyim, onsuz sızlayan ruhumun, Çığırında qeyb olduğu, yoludu, izidi Tebriz Yana yana kül olmayan, qelbi sınıq ulusumun Ürekleri oda veren qorudu, közüdü Tebriz Eynallıdan* vüset alıb, Sehendinden* vüqar alan, Menim gözümün yaşımı axıb El gölüne* dolan? Dünya ile bir yaranan, tarih qeder yaşı olan, Milyon milyon ejdadımın, torpağı, tozudu Tebriz Yaşlıları pürnurani, igidleri adlı sanlı Nerme nazik qızları var qanım kimi isti qanlı Özü şeherler içinde bir gözeldir anlı şanlı Anam Azerbaycanımın nazlı bir qızıdı Tebriz Hesretimdi, niskilimdi, sevgimdi, sevdamdı menim Ayrılığın şiddetinden üreyim şan şandı menim Gün gelince qovuşmağa umudum da tamdı menim Başqasına yar olammaz, alnımda yazıdı Tebriz Zirvelerde qerar tutmaq haqqı olur dağ çıkanın Deyirler ki, ezizlerim, yurd sevenin, bağ bakanın, Hedefidi yol, gedenin, akarıdı su akanın Ulu yurda kem bakanın çıkan kor gözüdü Tebriz Sensiz varlığım olmasın, şöhretim, şanım vetenim! Canlar sene feda olsun, canımda canım vetenim! Menden olub, yetim kimi, ucqar qalanım, vetenim! Parçalanmış vetenimin düz ele özüdü Tebriz |