Sönen Bir Acı
mevlana kapı semtinin
eski bir sokaktı ayaklarım umut ve inançla evinizin köşesinde gurbet türküsü gibi durup beklerdim kapınızın önünde bir begonya vardı perdeler çekili, ışıklar sönüktü seni görmeyince halim nice olurdu yaklaşan dolunayda kurt inerdi kalbime direncimi bileyleyen beni cesaretlindiren aşkınla hayata tutundum sana bakınca içim titrerdi hiç bir yere sığamadım hep fazla geldim seni, sensiz yaşamak bana düştü * vurulduğun o geceden saçımın akı mevlana kapı semtinde eskiye dayanan sen olur geçmişim bu sokaklar han, biz yolcuyduk kapınızın önünde begonyaya kar yağdı köşe başında sönen bir acı kaldı damar Orhan özgül |