Tılsım
aza uz, uza az değil
bir arpa boyu alem eğilmez mi sandın dağlar eteklerine ateşe su, suya ateş topladı zirveyi okşayan rüzgar aç kapa gözlerini kır göğsün zırhını uçup konmaya heves kafes nefes nefese susuzluk susuzluğa karışsın yansın ab geceyi açsın hâleler döngüye dursun gülün kadife dokusu toprağına çatlasın ağlayan nar gülen ayva savur göz dağını doğan günün yüzüne vur aynada boğan sırları eller ellere harlansın tentene düş açması yediveren tomurcukları öpüşlerin büyüsüyle çöz renkler kuşağı mührü dal yaprağa, yaprak dala döksün tılsımını Sude Nur Haylazca (Vaha Sahra) |
sevgimle