Bu şehir
Buğulu bir hava, insan ahenkli yaratıklar,
Bir hüzün var bu şehirde, bu gece. Hangi günahı işlemeli, Hangi günaha iştirak etmeli? Kasvetli gökyüzü, kuşlar bile uçmuyor artık; Başımı kaldırıp bakmak bile zor. Bir suskunluk çöküyor sokaklara, Bu gece, bir günahın peşindeyim. Belki de ruhumun derinliklerinde, Bir ses yankılanır; Sevda mı, intihar mı, hangi yolu seçmeliyim? Karanlık düşünceler, içimi kemiriyor, Her an, bir çıkmaz sokağa sürüklüyor beni. Hüzün, ruhumun en derin köşelerinde, Her nefes alışımda, bir parça daha kayboluyorum. Bir günahı kaldırıp atmak istiyorum, Ama bu şehir, beni bırakmıyor; Karanlık sokaklar, beni sarıp sarmalıyor, Ve ben, yalnızca bir gölge gibi, Sonsuz bir yolculuğa çıkıyorum. |