Belki de çok pişman olacağım,
Ama eksik olan şeyler var;
Eksik olan sensin,
Sana ait olan her şey.
Sirk kuşu musun, gülüm?
Özgür musun, yoksa
Sınırlara hapis edilmiş bedenin,
Ruhun ve zihnin mi?

Kafesin içinde çırpınan,
Hayalleriyle savaşıp duran,
Bir özgürlük arayışında,
Her gün biraz daha kaybolan.
Dışarıda gökyüzü geniş,
Ama senin kalbin dar,
Hapiste bir kuş gibi,
Uçmayı bekliyor,
Bir gün, belki bir gün.

Belki de pişmanlıklar,
Düşlerimi sarmalıyor,
Ama yine de seni arıyorum,
Sonsuz bir denizde kaybolmuş gibi.
Gözlerinle ışık saçar mısın,
Yoksa karanlıkta kaybolan bir yıldız mısın?
Her şey seninle anlam buluyor,
Ama şimdi eksiksin,
Bir sirk kuşu gibi,
Özgürlüğe açılan kapıyı bekleyen,
Kafesinin dışında,
Bir gün uçmayı uman.