_VİCDAN_
’Hiçbir suçlu kendi öz mahkemesinde (vicdanında) beraat edemez.’ JUVENAL
Ah! Vicdan Yine başbaşa kaldık İçimde pişmanlıklar Güneşin günahını aldık Bataklık gülüydü zaman Ruhlarsa içi boş kamış Kemiğe büründü beden Balçıktan tual Kan serpildi yüzlere Bir damla nutfeden Bir girift bilmece Aynadaki hayal Kırılırken aks’im bir ışığın aldatmacasında Söyleyin nedir bu gözlerdeki esrar Ilık ılık dolaşırken aşk kılcal damarlarımda Aklı kaçar fikrimin,eserken rüzgar Ve en ücra hücremin koridorlarında Sanki cennetten ırmaklar akar Koş der bir ses,koş kalbinin kaldırımlarında Bu nasıl bir ülke,burası nasıl bir diyar Sukut kaplar geceleri,yıldızlar çoban Yatağım olur toprak,çarşafım bulutlar Ardımda gölgem,bir garip bahcivan Çorak toprakları yağmurlar sular Ah! Vicdan Yine başbaşa kaldık Meleklerin suçu yok Şeytanın günahını/ aldık.... |
Kutluyorum.
Muhabbetle.