Agliyorum sessizce üzmesin gözyaslarim
Kimselere ses vermez susarim
Bildigim bir sey varsa dahi
Kelepçelenmis bir kere dudaklarim !

Soluk bir güle benziyor yüregim
Umutsuz herseyden
Her sesten ve her nefesten
Bilinmezliklere sürüklenmis hayallerim
Dokunmayin gözyaslarima !

Dokunmayin ‘’caresizligime’’ dokunmayin ‘’yalnizligima’’
Nasil düstüm bu hale ? cikmayi bilmiyorum,agliyorum ey insanlik !
her nekadar , sizler , hani bakipta görmek istemeyenler,
Gözlerimdeki aciyi göremesenizde !

Göremezsiniz ki, çünki ben gözyaslarimi yüregime akittim
Ve soluk soluga kaldim , takip edemiyorum artik
Dokunmayin gözyaslarima !

Düsünüyorum. Eger kapatsam gözlerimi biter mi bu hüzün?
Yoksa, ey dünya , bu sefer daha mi cok acitir sözün?
Sözlerin kor olmus yüregimde , geriye kalan aci özün!
Dokunmayin gözyaslarima!

Yüregim , sözlerim , gözlerim haya ediyor.
Nasil yüz çevirdim , EY RABBIM , senin sonsuz rahmetinden?
Ben ümitsizlik kapaninda emeklerken umutlara,
tuttun ellerimden hiç ummadigim anda!
Dokunmayin n’olur kanayan gözyaslarima!

Simdi sükür sözleriyle sesleniyorum sana
Elhamdulillah , ki o kulunu isitti
Elhamdulillah, ki o kuluna merhamet etti
Kuluna merhamet etmeyi ögretti.

Beni kullarin anlamadi birtek,
hiç anlatamadim belkide…
ben vurdum derdimi meçhullere
çünki sen varsin…
onlar dokunmasinlar hüzün dolu gözyaslarima !



Ne olur Rabbim , kaydirma ümmet-i Muhammedi
Kaydirma beni uçsuz bucaksiz , sessiz kuyulara !
Daim kil yoluna !
Daim kil rahmet kervanina…
Sen bana merhamet etmeseydin , yoktum ben
Olamazdim ki zaten !
Sevincimden agliyorum , dokunmayin mutluluk dolu gözyaslarima ,
Dokunmayin umut dolu gözyaslarima…
ZK. GÜMÜS KURSUN